آتشکده
دوش عقلم هوس وصل تو شیدا میکرد دلم آتشکده و دیده چو دریا میکرد نقش رخسار تو پیرامن چشمم میگشت صبر و هوش من دلسوخته یغما میکرد شعله? شوق تو هر لحظه درونم میسوخت دود سودای توام قصد سویدا میکرد نه کسی حال من سوخته دل می‌پرسید نه کسی درد من خسته مداوا میکرد پیش سلطان خیال تو مرا غم میکشت خدمتش تن زده از دور تماشا میکرد دست برداشته تا وقت سحر خاطر من از خدا دولت وصل تو تمنا میکرد هردم از غصه? هجران تو میمرد عبید باز امید وصال تواش احیا میکرد عبید زاکانی
نوشته شده در جمعه 90/3/27ساعت
6:7 عصر توسط atashkada نظرات ( ) | |
| :قالبساز: :بهاربیست: |
آتشکده از دو بخش تشکیل شده. آتش که همان آتش است و کده به معنی خانه می باشدایرانیان باستان ، آتش را نماد موجودیت خود یا نمادی از هویت ملی خودیا اجاق می دانستند و به آن افتخار می کردند زیرا آتش از بین برندة ناپاکی ها و روشن کنندة تاریکی ها است ، گرما و انرژی آتش چرخ های صنعت و پیشرفت را به چرخش می آورد و آتش درونی انسان اندیشه او را به خـردِ بی پایان اهورایی پیوند میدهد ، پس زرتشتیان به پیروی از نیاکان خود همچنان آتش را در آتشکده ها پرستاری می کنند تا یادآور پویایی روشنایی در هستی باشد .زرتشتیان آتشکده ها را درِمهر یعنی راه ورود مهربانی ها می دانند ومحلی است برای پیمان بستن دو دلداده چون پاک وبی آلایش می دانند.
