آتشکده
آری، آری، زندگی زیباست زندگی آتشگهی دیرینه پابرجاست گر بیفروزیش رقص شعله اش در هر کران پیداست ورنه، خاموش است و خاموشی گناه ماست زندگی را شعله باید برفروزنده شعله ها را هیمه سوزنده جنگلی هستی تو، ای انسان! جنگل، ای روییده آزاده آفتاب و باد و باران بر سرت افشان جان تو خدمتگر آتش... سربلند و سبزباش، ای جنگل انسان زندگانی شعله می خواهد «سیاوش کسرایی»
نوشته شده در جمعه 90/3/27ساعت
4:14 عصر توسط atashkada نظرات ( ) | |
| :قالبساز: :بهاربیست: |
آتشکده از دو بخش تشکیل شده. آتش که همان آتش است و کده به معنی خانه می باشدایرانیان باستان ، آتش را نماد موجودیت خود یا نمادی از هویت ملی خودیا اجاق می دانستند و به آن افتخار می کردند زیرا آتش از بین برندة ناپاکی ها و روشن کنندة تاریکی ها است ، گرما و انرژی آتش چرخ های صنعت و پیشرفت را به چرخش می آورد و آتش درونی انسان اندیشه او را به خـردِ بی پایان اهورایی پیوند میدهد ، پس زرتشتیان به پیروی از نیاکان خود همچنان آتش را در آتشکده ها پرستاری می کنند تا یادآور پویایی روشنایی در هستی باشد .زرتشتیان آتشکده ها را درِمهر یعنی راه ورود مهربانی ها می دانند ومحلی است برای پیمان بستن دو دلداده چون پاک وبی آلایش می دانند.
